feb
04

Weer samen eropuit!

Filed Under (Reizen) by on 04-02-2013

Na Nugnug zijn we de Great Alpine Road opgegaan. De bergen hier zijn niet vreselijk hoog, maar toch wel zo’n dikke twee kilometer en in de winter kunnen ze hier ook skien. Het eerste stuk ging door een vallei, maar daarna ging het al gauw de hoogte in. Het hoogste punt bereikten we in Mt. Hotham, dit is een ski oord in de winter. Nu was het er erg fris, maar het uitzicht was adembenemend! (Een paar dagen later dan dat wij er waren werd deze weg afgesloten vanwege nieuwe bushfires) We zouden na deze trip overnachtten ergens langs de Omeo Highway. Highways zijn net zoals nederlandse rijkswegen, mooi breed en goede belijning. Tenminste, dat geldt voor de meeste, de Omeo Highway is een uitzondering. Deze is smal, extreem bochtig, gravel hier en daar en amper belijning. Toch ging de trip erg goed (gewoon rustig aan doen) en was de omgeving fantastisch! De grote schrik kwam toen we op een recht stuk met een 1,5m hoge klif links en bos aan weerszijden ineens een kangoeroe van het klif af voor de auto zagen springen. Het harde remmen met ons slakkengangetje van 60km per uur konden helaas niet voorkomen dat we hem raakten en dus hadden we een aanrijding met de kangoeroe direct op de eerste dag dat we er samen weer op uit waren. De motorkap was ingedeukt en de grill was in 3 stukken gebroken. Gelukkig reed de auto nog. Het meest pijnlijke moment was dat we 500 meter van de campingplaats waren die we in gedachten hadden. Hier hoorden we dat we redelijk veel geluk hebben gehad want als we harder hadden gereden had ook de radiator kapot kunnen gaan waardoor we daarvandaan getrokken hadden moeten worden.

Na Glen Valley (waar we hebben gekampeerd) zijn we doorgereden op een druilerige dag naar Tallangata, hier een lekkere meatpie gegeten en doorgereden en de staatsgrens overgerenden naar Khancoban, in New South Wales, wat aan de rand van de Snowy mountains ligt. Hier zijn we een paar nachten gebleven en hebben we een dagtrip gemaakt door de bergen. In de Snowies (zoals ze hier genoemd worden) hebben ze een heel systeem van stuwmeren en krachtcentrales. Je ziet dan ook veel onderdelen hiervan in de bergen. Eerst kwamen we langs een groot stuwmeer met een dam van 80m hoog. Erg mooi gezicht! Daarna kwamen we in Cabramurra. Dit plaatsje is het hoogstgelegen dorp in Australie en ligt op z’on 1550 meter hoogte. Het doel van dit dorp is voornamelijk het voorzien van woningen voor mensen die aan de krachtvoorzieningen werken. We hebben hier dan ook gegeten in wat zij de “Canteen” noemen. De terugweg ging door een mooie vallei waar we telkens zicht hadden op de mooie bergen aan de andere kant!

Na Khancoban zouden we doorreizen via de Alpine way naar Jyndabyne, dit was een hele mooie route waarbij we vlakbij Mt. Kosciuszko langs reden. (dit is de hoogste berg van Australie, 2228m) We kwamen echter al vroeg aan in Jyndabyne waardoor we besloten om door te rijden naar Bombala. We kwamen er toen achter dat de high country aan de oostkant van de Snowies erg leeg is. Je kan erg ver kijken en ziet alleen maar gele dorre velden met hier en daar wat bomen of een rots. Er woonde hier bijna niemand. In Bombala gevraagd of er een mooie camping in de buurt was. Dit was niet het geval maar er was er wel een in een national park wat verder weg. Dus zijn we hier heen gereden over een dirtroad. Na 30 km hadden we de campsite bereikt en vonden we het toch wat te gevaarlijk om zo afgelegen zonder anderen in de buurt te kamperen met het risico op bushfires. Dus zijn we WEER doorgereden richting de kust om daar wat te zoeken. In Merimbula waren de plekken ontzettend duur dus hebben we heel wat afgezocht aan de kust. Alles was helaas even duur en het werd al wat laat dus zijn we toch maar op een dure camping gaan staan in Tathra. Het enige voordeel aan deze camping was dat de sites veel groter waren dan bij de anderen. We zaten hier op zon 150 meter van het strand! Het was alleen niet heel erg warm dezer dagen dus hebben we alleen wat door het water gewandeld.

Ook hier hebben we een dagtrip gemaakt langs een lavendel farm, een kaasfabriek en een native animal farm. Hier hebben we alle dieren bekeken die hier veel voorkomen waaronder dingo’s, emu’s, kangoeroes, vogels en vele anderen. De kangoeroes konden we voeren wat heel erg leuk was! 🙂 De delen van de kust die we hier hebben gezien waren prachtig! rotspunten en kliffen afgewisseld met mooie witte stranden! Op ons camping in Tathra sprongen ’s avonds regelmatig kangoeroes rond, was er een possum die rond de tent eten kwam zoeken en zagen we een varaan rond de tentjes wandelen. (2 meter lang) We hoopten dat hij niet te dicht bij ons tentje kwam 😛

Na Tathra vertrokken we in Noordelijke richting. Na 40km hadden we weer bereik en kwamen we erachter dat er nieuwe bushfires waren 100km verderop. Vandaar dat we zijn omgekeerd en naar Eden zijn gereden waar Jacky (dochter van tante Riek) en haar man en zoon een weekje op de camping stonden. We hebben hier samen gelunched. Het was deze dag weer erg heet (45 graden en harde wind) wat resulteerde in een total fire ban. Omdat het zo heet was hebben we op hun aanbod besloten om deze nacht bij Jacky en haar man in de voortent te slapen.

De volgende dag hebben we in Eden de kliffen en de baai bekeken. Vroeger lokten de vissers met een babywalvis de grote walvissen de baai in waarna ze deze insloten en meenamen. Tot ons grote verbazing hadden ze orca’s zo ver weten te krijgen om ze hierbij te helpen waarna de orca’s de tong van de walvis kregen! :O Als je Eden in het zuiden uitrijd kom je al snel terecht op een brede weg die zich door de bossen slingert. Na een kilometer of 60 rijd je het bos uit en kom je in Genoa, hier staan een paar huizen, een kroeg en hier is een gratis campingplaats. Toch nog even de afslag genomen naar Mallacoota aan de kust om te kijken of daar nog gratis campings waren. Dit bleek niet het geval! Wel een heel mooie omgeving hier! We zijn 2 nachten in Genoa geweest. (hier hadden ze koude douches, wat je meestal niet tegenkomt op een gratis campsite).

Na Genoa rijd je net zo hard het bos weer in en ongeveer 100km en drie hele kleine dorpjes later kom je eindelijk het bos uit in Orbost. We hadden ondertussen nog een mooie wandeling gemaakt door een deel van het bos dat regenwoud was. Nadat we het bos uitgereden waren eindigden we ons reis een paar honderd kilometer verderop in Johnsonville. Hier is eingelijk niets te vinden op een diepe rivier na, maar het was wel goedkoop en dichtbij Lakes Entrance, wat weer aan de kust ligt. Hier hebben we een dagtrip gemaakt naar de Buchan caves. Dit zijn een aantal grotten in limestone in het plaatsje buchan. Hier binnen kan je allemaal mooie stalagmieten en stalactieten zien. De grootste was 4 meter hoog en het heeft duizenden jaren geduurd om deze te vormen! De volgende dag hebben we een dagtrip gemaakt naar Paynesville, dit is een mooi plaatsje aan het meer.  Ze hebben hier ook een eiland waar vele koala’s leven in het wild. Hier hebben we een wandeling gemaakt waarbij we zo ongeveer 12 koala’s hebben gezien waaronder een moeder met een kleintje die wat lager in de boom zat!

Vanuit Johnsonville zijn we doorgereisd naar Tidal river in een National park genaamd Wilsons Promontory. Dit is een heel erg mooi national park dat uit een compleet schiereiland beslaat. We hebben hier genoten van een prachtige zonsondergang en fantastische uitzichtpunten hier en daar. De tweede dag in Tidal river hebben we een lange wandeling gemaakt. Eerst 6 kilometer langs de rotsachtige kust naar Oberon bay, vervolgens 4 kilometer landinwaarts over een zandpad gewandeld en toen 6 kilometer weer terug via een pad midden over het schiereiland. Het was een erg mooie wandeling maar wel een beetje aan de lange kant zo berg op en af! ‘S avonds kwam er een wombat over de camping wandelen op zoek naar zijn diner.

We hadden graag nog een nacht willen blijven maar dat stond de parkwacht niet toe omdat het maximale aantal nachten voor mensen van “overseas” twee is. De laatste nacht hebben we erg veel regen gehad! ‘S ochtends was het gelukkig weer droog en zijn we doorgereden naar Cape paterson.

In Cape paterson zaten we letterlijk 50 meter van de zee op een soort van een klif. Aan de voet van dit klif lagen er veel rotsen in de zee met daar tussenin mooie strandjes met rustig water. Ze hadden hier ook een mooie rockpool gemaakt in de rotsen. De eerste dag in Cape paterson zijn we naar Wonthaggi gereden om daar boodschappen te doen. Onderweg kwamen we een oude kolenmijn tegen. We besloten om hier een kijkje te gaan nemen! Helaas hadden ze zo laat op de middag geen tours door de mijn meer dus zijn we er de volgende dag heen gegaan voor een rondleiding. Na een heel erg interessante rondleiding van twee uren bracht het oude mijntreintje ons weer bovengronds! De tweede dag in Cape paterson hebben we een dagtrip gemaakt door de heuvels in de buurt en zijn we naar Philip island gegaan om de penguin parade te zien. (dit is een natuurverschijnsel waarbij er een boel penguins vanuit het water over het strand lopen.) helaas kwamen we er achter dat je sinds kort 25 dollar per persoon moet betalen om dit te zien. Dit vonden we een beetje overdreven dus zijn we maar naar de chocoladefabriek en het circuit gegaan. Vooral de chocoladefabriek was erg leuk! Ze hadden hier beelden en kunst van chocolade, chocoladespelletjes waarbij je een soort paasei kon verdienen, een blok chocolade van ongeveer een meter bij een meter, een chocoladewaterval waar elke 3 minuten, 400 liter chocolade naar beneden viel, een  chocolademachine waar je je eigen figuurtjes kon maken en een vitrine met tientallen chocolade pumps. Erg leuk!!

Na Cape paterson zijn we doorgereisd naar Lake Narracan wat vlakbij Moe en Newborough ligt. Hier hebben we een dagtrip gemaakt naar Mt. Baw Baw en Walhalla. We hadden de campingbaas gevraagd of het veilig was om er heen te gaan ivm de bosbranden. Hij had ons toen geantwoord dat het veilig was om hier heen te gaan! Op Mt. Baw Baw hadden we echt een fantastisch uitzicht over de vallei! Ook groeiden hier heel veel bloemen en zat er mos op de bomen en een hek. Mt. Baw Baw is overigens ook een skigebied. Na deze berg doorgereden naar Walhalla. Dit is een oud goudstadje in een smalle groene vallei. Ze hebben hier nog een heel oud treintje en vele oude gebouwen. We vonden het hier wel heel erg rustig voor zon mooi plaatsje. Toen we een bak koffie haalden in het enige cafe wat open was, vroegen we waarom het zo rustig was en er werd ons verteld dat dat kwam doordat het vuur van de grootste bushfire in Victoria 4km verderop was. (Dat klinkt heel gevaarlijk maar is het niet, omdat het niet echt hard waaide) Toch hebben we, na ons koffie gedronken te hebben, gemaakt dat we daar weg kwamen!!

Na Lake Narracan zijn we door de bergen en de bossen naar Michael en Ashlee gereden in Yarra Junction. We zijn zaterdag 2 februari mee geweest naar Rosedale omdat Michael daar moest racen met zijn Holden Sports Sedan raceauto. De Speedway was zon 3 uren rijden van Yarra Junction, daar de auto’s klaargemaakt van Michael en nog 3 andere bekenden. Helaas mochten wij niet mee als passagier omdat het om de staatstitel ging. Dit was wel de insteek dus waarschijnlijk gaan we over twee weken naar Nagambie waar we zeker weten als passagier mee mogen doen in de race! Toch was de middag/avond erg leuk! Het ging er hard aan toe in de race, opgeblazen motoren, kapotte assen, lekke banden en een auto die over de kop vloog! Helaas kreeg Michael in de finale van 35 rondjes een lekke band. Toch ging hij naar huis met de prijs voor “Best Presented”. Deze prijs krijg je als je de mooiste auto hebt. We kwamen half 4 ’s ochtends weer aan in Yarra Junction, dus snel op bed! De volgende dag de auto weer van de trailer afgehaald en alles opgeruimd. Verder met een groepje uit eten geweest bij de plaatselijke pub!

Tot zover ons avonturen tot nu toe! 🙂 We zouden de komende week naar Tasmanie gaan maar we kwamen erachter dat dit in Juni veel goedkoper is. Vandaar dat we nu waarschijnlijk eerst de Great Ocean Road doen en dan via Ballarat en Bendigo uitkomen in Nagambie in twee weken!

We houden jullie op de hoogte!

De link voor de foto’s die bij de afgelopen vier weken horen is de volgende:

https://plus.google.com/photos/106296306186378117154/albums/5840869626395199633?authkey=CN2potG5y56pUw



One Response to “Weer samen eropuit!”

  1.   Folkert Says:

    Hey toppers,

    Weer heel wat beleefd zo te lezen. Toch zijn die bushfires nog steeds een risico. Mooi dat jullie tijdig aan die informatie kunnen komen. Nog maar heel veel plezier.

    Folkert